اونس طلا

 

زمانی که طلا از معدن استخراج می شود، نرم و حالت پذیر است؛ در حدی که یه راحتی

 

می توان آنرا به شکل های مختلف درآورد و حتی روی آن به سادگی حکاکی کرد.

 

طلای استخراج شده از معدن را معمولا به فرم شِمشی که ۴۰۰ اونس یا ۱۲/۵ کیلوگرم وزن دارد و عیار آن ۹۹۵ در هزار است، در می آورند.

 

به خاطر نرمی زیاد این عنصر، ساخت زیورآلات، انواع سکه یا اشکال مختلف هندسی نیاز به ترکیب

 

با فلزات دیگر برای سخت تر کردن آن وجود دارد. بنابراین، طلا را هنگام ذوب، با فلزات دیگری مانند

 

نقره و مس مخلوط می کنند و آلیاژی که به دست می آید، درصدی طلا و درصدی فلز دیگر است. عیار طلا دقیقا به همین معنا است.

 

عیار طلا نشانگر وجود چه مقدار طلا و چه مقدار فلز دیگر در آلیاژ است. نمایش عیار استاندارد در بعضی

 

کشورها برای طلای خالص، عدد «۲۴» است و هرچه از خلوص طلا کمتر شود، از این عدد هم کاسته می شود. طلای ۲۴عیار یعنی طلای خالص.

 

در ایران و بسیاری از کشورها نمایش عیار با عدد ۱۰۰۰ نیز وجود دارد. البته عیار ۱۰۰۰ برای آسان کردن

 

درصد خلوص طلا به کار می رود چون شمش ها با عیار ۹/۹۹۹ معامله می شوند و یک هزارم درصد ناخالصی احتمالی در نظر گرفته می شود.